Żółte tablice rejestracyjne to znak rozpoznawczy pojazdów zabytkowych, zarówno czterech kołek jak i jednośladów.
Dzięki poniższemu artykułowi dowiesz się jak wygląda od początku do końca procedura i ile kosztuje rejestracja auta jako zabytkowe, czy warto to zrobić oraz jakie korzyści niesie to za sobą.
W myśl polskiego prawa pojazd zabytkowy to taki, który spełnia jednocześnie dwa warunki. Posiada co najmniej 25 lat i minimum od 15 lat nie jest produkowany. Dodatkowo pojazd ten musi być w 70% oryginalny.
Procedurę rejestracyjną zaczynamy jak i przy współczesnych autach od udokumentowania jego własności. Następnie musimy uzyskać tzw. „białą kartę” czy karty ewidencji ruchomego zabytku techniki. W tym przypadku podzespołu auta muszą w 75% być wykonane z oryginalnych części o czym stwierdza rzeczoznawca. Koszt wydania białek karty waha się między 250 a 450zł. Wydawana jest w trzech egzemplarzach, z których po jednym zachowują właściciel, Wojewódzki Konserwator Zabytków oraz Narodowy Instytut Dziedzictwa.
Następnie czeka nas trochę papierkowej pracy gdyż trzeba złożyć dość obszerny Wniosek o przeprowadzenie badania co do zgodności z warunkami technicznymi pojazdu zabytkowego. Jeżeli auto przejdzie pomyślnie przegląd techniczny, stacja diagnostyczna wystawi zaświadczenie z wnioskiem o dopuszczenie pojazdu do ruchu. Koszt takiego badanie wynosi dziewięćdziesiąt dziewięć złotych. Co istotne jest to przegląd wieczysty i auto zwolnione jest z okresowych badań technicznych.
Kiedy udajesz się już do wydziału komunikacji właściwego starostwa powiatowego lub urzędu miasta musisz mieć skompletowane dokumenty: dowód własności pojazdu, dowód rejestracyjny lub gdy dowodu brak oświadczenie złożone w Wydziale Komunikacji, dowód tożsamości właściciela lub właścicieli pojazdu, decyzja w sprawie wpisania pojazdu jako dobra kultury do rejestru zabytków lub dokument potwierdzający ujęcie pojazdu w centralnej ewidencji dóbr kultury, zaświadczenie z badania technicznego pojazdu z wynikiem pozytywnym.